Nijmegen

Oude tv en videobanden. Ingehaald door de tijd.

Ingehaald door de tijd

Met mijn handen vol boodschappentassen liep ik van de supermarkt terug naar huis. Een vrouw met een gezicht als een in de zon gedroogde appel kwam me tegemoet op een soort snorfiets. “Mag ik u iets vragen?”, vroeg ze. Natuurlijk mocht dat. “Weet u waar de videotheek is? Die zou hier in de buurt zijn.” Mijn eerste gedachte was: “Ben ik in een parallelle tijdslijn beland?” Mijn tweede: “Een videotheek. In mijn buurt?!”. Ik antwoordde: “Nee, die ben ik hier in de buurt nog nooit tegengekomen. Ik kan u dus niet de weg wijzen helaas. Succes.” Als ik mijn handen niet vol had gehad, had ik ter plaatse op mijn slimme telefoon gezocht waar de videotheek was. Ik nam me voor om dit mysterie later uit te zoeken.

(meer…)
Door Tim Wachelder, geleden
Foto van de Waal en Nijmegen

Vaarwel Nijmegen

Ik houd van Nijmegen, maar het is tijd om Havana aan de Waal te verlaten. Het is de stad waar ik ruim 10 jaar geleden ging studeren en wonen. Mijn eerste stappen onder moeders vleugel vandaan. Na mijn eerste studentenjaar, waarin ik nog thuis-thuis woonde, in Arnhem-Zuid, besloot ik dat het tijd was op eigen benen te staan. Ik vond vrij snel (soms heb je mazzel) een studentenkamer in een huisje dichtbij het centrum van Nijmegen. Daar woonde ik vier jaar totdat de muren op me af kwamen en ik er weg wilde.

(meer…)
Door Linda Schlief, geleden
theater carré waar Herman van Veen optrad

We mogen weer

Ik zit naast Rob op het hoge balkon, recht tegenover het klassiek vormgegeven podium van theater Carré. De zaal onder ons en het publiek om ons heen gonst. We hoeven geen afstand te houden, want bij de toegang hebben we een negatief testresultaat of vaccinatiebewijs laten zien. Een beetje onwennig is het nog wel. Het is lang geleden dat ik zij-aan-zij met een vreemde zat. De man aan mijn rechterkant heeft een design van mini-avocado’s op zijn overhemd. Er hangt een vrolijke, verwachtingsvolle sfeer in de zaal. Veel grijs haar, dat wel. Rob wijst me erop. Ik ben zoals vaak in deze setting één van de jonkies. Veel van de mannen lijken op die ene waar we voor komen: Herman van Veen.

(meer…)
Door Linda Schlief, geleden
Straatnaambordje Graodus fan Nimwegentrappen. Met onderschrift waarop staat dat Graodus fan Nimwegen de bijnaam was van Theo Eikmans (1921-2000), Nijmeegse zanger en tonprater.

Ode aan Graodus fan Nimwegen

Ik ben een beetje laat, omdat ik weer eens vergeet dat ik sinds een paar jaar wat verder van het stadscentrum van Nijmegen af woon en vanwege het thuiswerken van huis moet komen. Daarom hou ik op met rustig peddelen en draai ik de trappers van mijn fiets wat harder rond. Ik ben op weg naar de onthulling van het straatnaambordje van de Graodus fan Nimwegentrappen op 16 september. Daar ben ik voor uitgenodigd, omdat ik als coördinator straatnaamgeving van de gemeente Nijmegen betrokken was bij de voorbereiding van de straatnaam. Ik fiets op de St.-Annastraat en zie in de verte de Sint Steven al staan, maar hoor de klokken nog niet slaan.   

(meer…)
Door Tim Wachelder, geleden
Belegerde stad

De belegerde stad

Het was de avond voordat de avondklok in ging. Ik was bij een vriend op bezoek die in het centrum van Nijmegen woont. Niet omdat het moest, maar omdat het kon. Vanuit zijn appartement kijk je tegen de Sint Steven aan: de meest kenmerkende kerktoren van Nijmegen. Kort voor 21.00 uur werden zoals elke avond de kerkklokken geluid. In mijn verbeelding zag ik een monnik in een pij hulpeloos aan een touw bengelen nadat hij er een te harde ruk aan had gegeven. In werkelijkheid is die monnik natuurlijk al lang geautomatiseerd. Vooruitgang heet dat. Het slaan van de klokken verwijst echter naar het moment waarop vroeger de stadspoorten gesloten werden, om 21.00 uur. Vanaf dat moment mocht niemand meer de stad in of uit.

(meer…)
Door Tim Wachelder, geleden
blauwe vuilniszak

Blauwe vuilniszak

Er ligt een blauwe vuilniszak op de hoop vuilniszakken bij de boom. Een blauwe. Tussen de door de gemeente goedgekeurde zakken; groen (een grote zak voor restafval), rood (een kleinere zak voor restafval) of doorzichtig oranje (de plastic+ zak.) Niemand weet precies wat er, behalve plastic, inmiddels allemaal thuishoort in die laatste. Het is de LHBTQI+ zak onder het huisvuil. Het is alles behalve papier, GFT en de rest. En wat GFT dan precies is, daar verschillen de meningen ook over, maar het hoort in de groene vuilnisbak.

(meer…)
Door Linda Schlief, geleden

Gevaar van boven

Voor kennis over geschiedenis moet je niet bij mij zijn, maar bij Tim. Die weet je alles te vertellen over Market Garden, de Oversteek en alles wat er verder kwam kijken bij de bevrijding, 75 jaar geleden. De herdenking van Market Garden die afgelopen week plaatsvond ging grotendeels aan me voorbij. Wel zag ik de gevechtsvliegtuigen laag over Nijmegen en omgeving vliegen en zag ik dat er allerlei indrukwekkende recreaties van de bevrijdingsacties plaatsvonden. Toch was het niet de landing van bejaarde parachutisten, de ontroerende Sunset March over de Waal, of het NOS-bevrijdingsjournaal dat mij deed beseffen dat de vrijheid en veiligheid in ons land gevierd en gekoesterd moet worden.

(meer…)
Door Linda Schlief, geleden
oud en nieuw vuurwerk

Oud en nieuw in de zomer

’t Is weer voorbij, die mooie zomer… Ja, sorry dat ik het zeg. Officieel duurt het nog wel een maandje, en misschien heb je nog een wel een vakantie in het vooruitzicht, of lees je dit vanaf een zonnig strand. Kijkend naar komende week lijkt het er echter op dat de herfst in Nederland vroegtijdig de kop op steekt. Wat de weergoden ook voor ons in petto hebben; mijn vakantie zit erop. “Het normale leven kan weer beginnen,” zegt mijn moeder dan altijd. Terug naar de rust, regelmaat en reinheid van de doordeweekse dag. Of op weg naar een poging om dat te bereiken.

(meer…)
Door Linda Schlief, geleden