Tim Wachelder
De windmolenman
Daar is ie dan,
de windmolenman.
Hij heeft een plan
en een klap van de molen.
Daar is ie dan,
de windmolenman.
Hij heeft een plan
en een klap van de molen.
Op blote voeten lees ik
verhalen van Hanna Bervoets.
Samen gaan we op weg,
naar het Mekka van de literatuur.
Hanna is op een haar na
een palindroom.
Wanneer je de Nobelprijs krijgt toegekend, valt moeilijk te ontkennen dat je maatschappelijk geslaagd bent. Toch vraag ik me af of het winnen van de Nobelprijs voor Literatuur inderdaad zo voelt voor de Franse schrijfster Annie Ernaux (1940). In haar sterk autobiografisch getinte romans probeert ze aan de hand van de collectieve geschiedenis en allerlei voorwerpen haar persoonlijke verleden te reconstrueren. Ernaux kan haar leven enkel beschrijven aan de hand van het grotere geheel waarin het plaatsvindt: in al haar boeken is een sociale component aanwezig.
(meer…)Het is weer oktober. De blaadjes die de droge zomer hebben overleefd verkleuren voordat ze vallen. Het vallen gebeurt in stilte. Het enige geluid dat je opmerkt is het knisperen van droge blaadjes onder je schoenen op het bospad. Buiten het bos klinkt de roep van goede doelen. Oktober: de maand van de aandacht. Zo vraagt de Maand van de Geschiedenis aandacht voor het verleden, benadrukken roze lintjes betrokkenheid bij borstkanker en roept Stoptober rokers op om te stoppen met hun ongezonde gewoonte.
(meer…)Vanaf de tribune kijk ik naar het podium, waar een schaars geklede vrouw zichzelf in onmogelijke houdingen beweegt in een zwevende hoepel. Een andere vrouw danst de sterren van de hemel in een glitterende outfit waar na een paar minuten steeds minder van overblijft. De meest fantastische acts komen voorbij, de één hilarisch, de ander zwoel en sensueel.
(meer…)