Ik keek in de spiegel en zag een naakte aap. De naakte waarheid. Naar apenmaatstaven nauwelijks behaard, maar toch echt een geëvolueerde aap. Mijn spiegelbeeld doet me er aan denken dat ik nodig eens het boek ‘The Naked Ape’, ofwel, ‘De Naakte Aap’, van Desmond Morris moet lezen. Misschien heeft hij een antwoord op mijn vraag waarom mensen, op naturisten en pornoacteurs na, zelden naakt zijn behalve in de slaap- en badkamer. Ik doe vast een poging.
(meer…)
Ondanks dat de FNV opriep dit jaar toch vooral over te slaan, stroomt mijn inbox alweer vol met Black Friday deals en in de stad sieren de kortingspercentages de etalages. Je zou zeggen dat winkels er dit jaar wel twee keer over nadenken om een grote kortingsactie te organiseren waar jaarlijks grote mensenmassa’s op af komen, maar ja, geld moet rollen!
(meer…)
James Bond is dood. Lang leve James Bond! Sean Connery, de eerste acteur die James Bond speelde, is een paar weken geleden overleden op de respectabele leeftijd van negentig jaar. De man met de meest Schotse ‘s’ die ooit uitgesproken werd, is niet meer.
(meer…)
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik begin vast met aftellen. Normaalgesproken beginnen we daar op 31 december rond 23:59 uur mee, dit jaar mag het van mij allemaal wat sneller gaan. Op deze website kun je zien hoeveel dagen, uren, minuten en seconden het nog duurt voor het 1 januari 2021 is, mocht je daar ook behoefte aan hebben.
(meer…)
Er is een land hier ver van vandaan, aan de andere kant van de oceaan. Het heet de Verenigde Staten van Fantasia. Als we door onze toverspiegels kijken, zien we het liggen, omringd door mist. Als in een droom. De mist wordt bij nader inzien veroorzaakt door de zwarte rook van zware machines. De bewoners zijn namelijk een industrieel volkje. Op dit moment zijn ze in rep en roer, omdat er morgen verkiezingen zijn. Ze gaan stemmen om te bepalen welke voorzitter voortaan de kar mag trekken. Maak kennis met de kandidaten.
(meer…)
Gastcolumn door Rob Verkerke
Wat is er mooier dan stilte? De stilte na het laatste muziekakkoord. De stilte in de natuur als die even lijkt te bestaan. Een plotselinge stilte tijdens een gesprek. Een stilte die ruimte krijgt. Anders dan een stilte die zich opdringt. Een stilte die zich laat gelden. Een onheilspellende stilte die op de loer ligt. De stilte van de tweede golf.
(meer…)
De lucht is blauw, helblauw op een hete nazomerdag in september. De zon blinkt me al warm tegemoet terwijl ik aan mijn ochtendwandeling begin. Het licht weerkaatst van een auto, een fietsbel, het metalen hoedje op een schoorsteen. Ik word getroffen door een aangename geur. Die van bouillon.
(meer…)
Afgelopen week was het de Week tegen de Eenzaamheid. Daar had ik eigenlijk niets van meegekregen. Ik kwam erachter omdat mijn vriend en ik bij zijn moeder op bezoek gingen en er een met vlaggetjes versierde kar met koffie, thee en cakejes klaarstond. De twee dames die erbij stonden waren vrijwilligers die de ouderen in het gebouw wilden verrassen ter ere van deze themaweek.
(meer…)
Afgelopen vrijdag ging ik naar het sportcentrum om mijn wekelijkse fitness- en cardio-oefeningen te doen. Dat gaat sinds de heropening van sportcentra in juli op afspraak via een app. Bovendien moet je vrij zijn van klachten die op corona kunnen wijzen. Ik ben iets te laat en omdat ik weet dat alle plekken gereserveerd zijn maak ik me een beetje zorgen. Ze zullen me toch wel binnen laten?
(meer…)
Ik las laatst in een boek over iemand die “astrale boeken” schreef. Dat betekent zoiets als: hij begon vaak aan het schrijven van boeken, maar maakte ze nooit af. En dan verscheen er na een tijdje altijd wel ergens ter wereld een boek met hetzelfde onderwerp. Hij had het gevoel dat hij er op astraal niveau dan toch aan meegewerkt had. Door eraan te werken had hij het onderwerp het universum in gestuurd.
(meer…)