Tijdens duistere tijden waarin we van de ene crisis naar de andere lijken te struikelen zoek ik graag naar lichtpuntjes. En volgens mij zitten die altijd vooral in de kleine dingen. In het dagelijkse leven. En gelukkig heb ik de mogelijkheid om hier ook even bij stil te staan zonder voor mijn leven te hoeven vrezen.
(meer…)
Vorige week zaterdag vond onze heilige initiatie in Wageningen plaats. Tenminste, ik denk dat het bijwonen van een compostfeest toch wel het Wageningenste is wat een mens mee kan maken. We omarmen het geitenwollensokkenimago van de stad volledig en dompelen ons onder in compost en groene buurtinitiatieven, en ontmoeten daarbij meteen onze nieuwe burgemeester.
(meer…)
Sinds ik volwassen ben onthoud ik zelden mijn dromen. Dat was vroeger wel anders. Als kind had ik een regelmatig terugkerende nachtmerrie. De locatie en precieze omgeving waren meestal vaag, maar het kwam erop neer dat er iets achter me aanzat. Iets dat ik hooguit vanuit mijn ooghoeken waarnam en waar ik nooit meer dan een glimp van zag. Iets roods te midden van een soort zwarte stoom. Het punt was dat ik er niet naar moest kijken, want als ik het zag dan zou het monster werkelijkheid worden en me pakken.
(meer…)
Verhuizen schijnt op 3 te staan in de top 3 van meest stressvolle gebeurtenissen in een mensenleven; na het verliezen van een dierbare en een echtscheiding. Nu kan ik me nog wel stressvollere situaties inbeelden, maar dat telt blijkbaar even niet mee. Trouwens, ik denk ook dat het nogal wat verschilt hoe zo’n verhuizing dan verloopt, want er kán natuurlijk van alles misgaan, maar het hoeft niet.
(meer…)