We leven in tijden van Corona. Angst ligt op de loer. De beperkende maatregelen die iedereen verplichten om – indien mogelijk – thuis te werken en de scholen en horeca sloten zijn iets meer dan 1 week van kracht. Dit alles om de rondgang van een virus waar we nog Lees meer…
Een paar weken geleden wenste ik een vriend, die op zijn fiets wegreed, een fijne wintersport met de woorden: “Veel plezier met skiën”. Een geinponem die toevallig ook langsfietste reageerde: “Ik heb nog lang geen vakantie vriend!” Terwijl ik een glimlach niet kon onderdrukken dacht ik: “Ik ook niet.” Bovendien heb ik nooit zoveel met wintersport gehad en vul ik mijn vakanties liever anders in.
(meer…)
Het al lang afgeschreven Kramers Nederlands Woordenboek uit MCMLXXXI (1981) dat in de boekenkast op mijn studeerkamer staat, vat nostalgie als volgt samen: “nostalgie’ v [g=g ] heimwee naar vroeger; nostal’gisch bnw met gevoelens van nostalgie. Mooi dat mijn woordenboek ook de klemtonen aangeeft in de uitspraak door daar een apostrof te plaatsen. Die informatie had ik gemist als ik me had beperkt tot de gratis Van Dale online. Daar vind je beknoptere informatie, omdat je moet betalen voor meer. Uit pure wanhoop is Van Dale tegenwoordig zelfs genoodzaakt om wat er gratis online te vinden is te omringen met online advertenties waar ík in ieder geval niet op zit te wachten. Tja, ze moeten ergens geld mee verdienen. Dit alles houdt mijn nostalgische gevoelens over mijn ouderwetse fysieke woordenboek in stand. Vroeger had een woordenboek meer waarde.
(meer…)
De wind huilt om mijn huis heen terwijl ik dit schrijf op zondag. Hoewel Jimi Hendrix ooit de naam ‘Mary’ in de wind hoorde, hoor ik geen naam in de wind. De wind slist nogal. Toch is deze wind een voorbode van de storm Ciara die Nederland treft. Hopelijk met zo min mogelijk schade tot gevolg.
(meer…)
Ik sta met mijn fiets voor een stoplicht. Opeens denk ik mijn naam te horen: ‘hey Tim!’. Het blijkt niet voor mij bedoeld. De spreker, ook op de fiets, tikt namelijk een man naast mij aan. ‘Je hoorde me niet. Hoe is het?’ De man, die behalve Tim ook best Wim of Pim zou kunnen heten, antwoordt: ‘Ik ben net op weg naar de huisarts omdat ik slecht hoor aan mijn linkeroor’. Laat zijn bekende hem nu net benaderen vanaf de linkerkant.
(meer…)
Het is oudejaarsdag en ik ben op weg naar mijn vader. De trein wiegt me comfortabel heen en weer. Aan de andere kant van het gangpad zit een gezinnetje. Vader met donkerblond haar, moeder met zwart haar en twee blonde jongetjes. De kinderen zijn allebei bezig op tablets die beschermd worden door stevige rubberen randen. “Mag ik dan in jouw wereld?”, vraagt het jongste kind aan zijn broer. “Bijna. Ik ben nog niet klaar.”
(meer…)
Het was zondagochtend en ik lag in bed te lezen. In dit geval in het verzamelde werk van een Amerikaanse schrijver van fantastische korte verhalen: Gene Wolfe. In het ene verhaal las ik over een levend bordspel van seriemoordenaars en een ander verhaal ging over kerstmis in een toekomst waarin een weesjongetje bezocht wordt door kerstfiguren in de vorm van hologrammen. Toen haalde een zeurend geluid me uit de fictie. Sirenes die dichterbij kwamen.
(meer…)
Stilte is
storm in het glas water,
jezelf inhouden tot je barst,
de ruimte tussen jouw voetstappen die mij verlaten hebben,
dat ik je mis.
Er staat een sportief meisje in de snackbar. Dat wil zeggen: ze heeft een trainingspak aan. Ze kijkt vertwijfeld om zich heen en vraagt dan aan de man achter de balie: “Hebben jullie ook iets gezonds?” De licht getinte frietboer trekt geamuseerd zijn zwarte wenkbrauwen op. “Uh, we hebben een broodje gezond,” probeert hij. “Daar zit tenminste nog ‘gezond’ in.”
(meer…)
De vlieg op de muur neemt de woonkamer in zich op. Het zonlicht dat weerkaatst op het laminaat, de pluizen die over de vloer dansen alsof ze aangeraakt zijn door een woestijnwind uit een sprookje van 1001 nachten, gevallen kruimels, de spin in haar web, maar bovenal: het wezen in de ochtendjas. Het wezen beweegt zich met reusachtige stappen door de ruimte, met in zijn ene poot een bassin met een heet dampend, groen getint meer erin en in de andere een plateau met een voedselberg er op. Een berg die omringd wordt door in het vuur geharde korsten en die in het midden dooraderd is met een brokkelige poepkleurige pindapasta.
(meer…)