Carlijn Brouwer
Schipperskinderen
Op een van de eerste mooie dagen van dit jaar stond ik op een veerpontje over de IJssel. Ondanks het stralende weer waren er geen andere mensen aan boord. Ik had niet genoeg kleingeld op zak, maar, zo vertelde de schipper me, ik kon het bedrag ook overmaken. Ik vond het een beetje zielig dat hij mij in mijn eentje moest overzetten, dus ik maakte iets meer over dan de vaartprijs. Verder spraken we niet. We keken allebei uit over de rivier en zwegen onder onze mutsen, de schipper en ik.
(meer…)