Ik sta met mijn fiets voor een stoplicht. Opeens denk ik mijn naam te horen: ‘hey Tim!’. Het blijkt niet voor mij bedoeld. De spreker, ook op de fiets, tikt namelijk een man naast mij aan. ‘Je hoorde me niet. Hoe is het?’ De man, die behalve Tim ook best Wim of Pim zou kunnen heten, antwoordt: ‘Ik ben net op weg naar de huisarts omdat ik slecht hoor aan mijn linkeroor’. Laat zijn bekende hem nu net benaderen vanaf de linkerkant.
(meer…)
Het schijnt dat er een nieuw jaar is begonnen. Een nieuw decennium zelfs. Het is januari 2020 en ik kijk verdwaasd uit het raam. Als de eerste twee weken van dit decennium symbool staan voor het vervolg, kan ik me schrap zetten. Nadat ik eind 2019 afscheid nam van mevrouw Plantsoen, kondigden de Roaring Twenty-Twenties zich aan met een plotselinge val, botbreuken, een longontsteking en het daaropvolgende overlijden van mijn lieve schoonvader.
(meer…)
Het is oudejaarsdag en ik ben op weg naar mijn vader. De trein wiegt me comfortabel heen en weer. Aan de andere kant van het gangpad zit een gezinnetje. Vader met donkerblond haar, moeder met zwart haar en twee blonde jongetjes. De kinderen zijn allebei bezig op tablets die beschermd worden door stevige rubberen randen. “Mag ik dan in jouw wereld?”, vraagt het jongste kind aan zijn broer. “Bijna. Ik ben nog niet klaar.”
(meer…)