Carlijn Brouwer
Ook nonnen hebben plezier
‘Dag, ik ben zuster Hadewych.’ Ik hoorde haar nog voor ik haar zag: een kleine vrouw in een zwart-wit habijt, met een bril in een rond gezicht en wat plukken grijs haar die onder een zwarte kap vandaan kwamen. Ik had zelf bij mijn mede-Open-Monumentendag-bestuursleden geopperd om het weekend af te sluiten bij de zondagsvespers van de zusters. Nu ik oog in oog stond met zuster Hadewych, wist ik me alleen opeens geen houding meer te geven. Ik was me ook erg bewust van mijn blote schouders.
(meer…)