Het was onlangs tijd voor een praktisch klusje waar ik al tijden tegenaan hikte. Ik had een prima tweedehands fiets staan, die ik van mijn vader overgenomen had. Hij stond al een tijdje in mijn kelder, omdat ik nog steeds een antieke fiets uit mijn jeugd gebruikte. Dat reliek is meer dan dertig jaar oud, maar heeft het lang volgehouden omdat het een goed gemaakte fiets is en ik er zuinig op ben. Toch begon hij de laatste maanden steeds meer mankementen te krijgen. Daarom besloot ik uiteindelijk om de tweede fiets, die van mijn vader, in gebruik te nemen. Mijn oude fiets wordt dus nu mijn reservefiets.
Het enige dat aan mijn nieuwe tweedehands fiets mankeerde was dat het achterlicht het niet deed en dat er geen extra slot bij zat. Dat achterlicht zat me dwars: ik kon niet zien hoe het aan moest, of er een batterij in hoorde en zo ja; hoe dan. Aangezien ik toch een slot moest kopen nam ik de fiets mee naar mijn lokale fietsenmaker, die bij mij om de hoek een zaak heeft. Het kopen van een kettingslot was natuurlijk aan koud kunstje en een korte check van mijn achterlicht, wees uit dat ik een nieuwe lamp nodig had. Op goed vertrouwen kocht ik die, in de hoop dat ik het kapotte achterlicht zelf kon vervangen door een nieuwe. Hoe moeilijk kan dat zijn?
Later die week ging ik aan de slag. Om te beginnen moest de oude lamp van mijn fiets af. Kwestie van een paar schroeven losdraaien, toch? Die eigenwijze krengen bleken echter zo goed binnen het omhulsel van de lamp ingebouwd te zijn dat ik er met mijn tangen, schroevendraaiers en hulpstukken niet bij kwam, wat ik ook probeerde. Ik voelde me minder motorisch begaafd dan een chimpansee in een door mensen opgezet experiment. Daar las ik laatst over in het boek van bioloog Frans de Waal: Zijn we slim genoeg om te weten hoe slim dieren zijn? In dat boek laat hij zien hoe chimpansees niet alleen gereedschap gebruiken, maar het ook bewust met een bepaald doel kunnen maken. Bijvoorbeeld door een tak van bladeren te ontdoen, die vervolgens in een mierennest te steken om daarna te kunnen genieten van de zoetzure smaak van mieren op een stokje.
Terwijl ik met een fietslamp aan het worstelen was, kwam ik tot de conclusie dat ik het juiste stokje (of hoe dat gereedschap ook heet) niet had. Even overwoog ik om uit te zoeken wat ik dan wél nodig had en dat ergens te kopen, maar ik ben een lui mens. Ik ken namelijk iemand die dat niet alleen heeft, maar die ook weet hoe het te gebruiken: de fietsenmaker. En ja hoor, die had in een mum van tijd de fietslamp vervangen. Ik ben dan misschien niet zo handig als een chimpansee, maar minstens net zo slim. En voortaan fiets ik weer met degelijke verlichting.
0 reacties