Precies een week geleden dacht ik dat de Boekenweek begonnen was. Wat bleek? Het was niet het begin van de Boekenweek. Die begon afgelopen woensdag pas en loopt door tot en met komende zondag. Het is eigenlijk de Boekenanderhalveweek. Dat bekt echter minder lekker. Om het eens in mijn moerstaal te zeggen.
Dat is het thema van de Boekenweek van 2025: je moerstaal. Dus ook die van mij. Ondanks dat ik vrij veel boeken in het Engels lees, kies ik tijdens de Boekenweek bewust voor het Nederlands. Om die reden dwaalde ik vorige week maandag in mijn lokale boekwinkel rond op zoek naar boeken van Nederlandse schrijvers die ik zou willen lezen.
Ik was in een poëtische stemming, want ik koos uiteindelijk voor De Gedichtenapotheek samengesteld door Philip Huff en Op een andere planeet kunnen ze me redden van Lieke Marsman. Dat laatste boek is geen dichtbundel, maar wel geschreven door de ongeneeslijk zieke voormalige Dichter des Vaderlands. De opvallende titel en boekcover trokken me aan. Inclusief de belofte van een persoonlijke en filosofische beschouwing op het lot dat alle mensen wacht: de dood. Soms staat in plaats van het weekend plotseling magere Hein voor de deur. Je weet het niet. En als je het wel weet, hoe ga je dan om met die ongenode gast?
Mogelijk is in een apotheek vol gedichten op zijn minst een gedeeltelijk antwoord te vinden. Het idee van De Gedichtenapotheek spreekt me aan, omdat ik denk dat een goed verhaal of gedicht troost of steun kan bieden. Ik ben benieuwd naar de medicijnen.
Toen ik vorige week maandag de bovengenoemde aanwinsten afrekende bij de kassa, was ik even teleurgesteld dat ik geen boekenweekgeschenk kreeg, omdat de Boekenweek nog niet begonnen was. Dat duurde slechts tot ik bedacht dat ik een goed excuus aangereikt kreeg om later nog een boek te kopen. Dat zal ik deze week doen. Ik laat me graag verleiden door het boek dat het liefst met mij naar huis wil. Zonder haast, want voor mij is het elke week Boekenweek.
0 reacties