Mijn leven in boeken

Sinds kort telt mijn bestaan op deze aarde evenveel jaren als de tijd dat voetbalclub Telstar buiten de eredivisie viel. Daar kan ik goed mee leven. Gedurende de afgelopen 47 jaar ben ik altijd omringd geweest door boeken. En die zou ik in veel gevallen wél echt missen als ik ze niet meer had. Hun aanwezigheid weerspiegelt mijn eigen leven. Mijn leven in boeken.

Als kind begon ik, zoals de meeste kinderen, met plaatjesboeken. En mijn vader las me voor. Onder andere uit Wipneus en Pim. Bijna alle kinderboeken staan of liggen bij mijn vader, maar zelf heb ik ook een paar boeken uit mijn jeugd in de boekenkast staan. Zo heb ik een boek uit de jaren tachtig met mooie Keltische sprookjes. Mogelijk begon daar mijn fascinatie voor sprookjes en fantasy.

Filosoof Joep Dohmen, een vriend van mijn ouders, gaf me toen ik twaalf was een exemplaar van Alleen op de wereld, om me alvast op de wrede wereld voor te bereiden. Later verkreeg ik ook boeken over levenskunst geschreven door de filosoof zelf. Meestal met een persoonlijke opdracht aan mij en datering door de auteur. Daardoor weet ik nog steeds wanneer ik die boeken kreeg.

Rond het moment dat de filosoof mij Alleen op de wereld gaf, kwam ook Een Tolkien Bestiarium van David Day in mijn bezit. Dankzij dit geïllustreerde overzicht van wezens kwam de wereld van Tolkien voor mij nog meer tot leven. In ongeveer dezelfde periode kreeg ik de Nederlandse vertaling van Tolkiens Silmarillion voor mijn verjaardag van mijn oom en tante.

Mijn studententijd zie ik terug in de boeken die ik nodig had voor mijn studie geschiedenis. Waaronder A history of the modern world van Palmer en Colton. Een dikke pil van 1259 pagina’s die ik uit mijn hoofd moest leren voor een verplicht tentamen. Ik had slechts één herkansing nodig om dat te halen. In een kast van het studentenhuis waar ik woonde, vond ik een beduimeld oud-bibliotheek-exemplaar van Fjodor Dostojevski’s Schuld en Boete. Dat boek heb ik nog steeds.

Nadat ik was afgestudeerd vond ik een baan waar ik veel voor moest reizen. Een baan die weinig bevredigend was, maar wel een groot deel van mijn leven vulde. De Discworld-boeken van Terry Pratchett boden een welkome afleiding tijdens de treinreizen die ik maakte voor mijn werk. Daar moet ik aan denken als ik ze in mijn boekenkast zie staan.

De boeken uit de reeks Saxon Stories van Bernard Cornwell herinneren mij aan de tijd dat ik artikelen over geschiedenis schreef voor historien.nl (2008-2017), omdat een van mijn mederedacteuren net als ik fan was van deze historische romans. Bovendien hangen deze boeken samen met verjaardagvieringen met mijn beste vrienden, omdat ik ze jarenlang van hen cadeau kreeg voor mijn verjaardag.

De bundel met verhalen over ruimtereiziger Haviland Tuf, Tuf Voyaging, van George R.R. Martin doet me denken aan de tijd voorafgaand aan mijn verhuizing in 2019 naar de plek waar ik nu woon. Ik las in de bundel op momenten dat ik in mijn nog lege appartement wachtte tot de verf droog was. Mijn boeken en ik wonen nu prettig samen. Met een dak boven ons hoofd tegen de regen, gordijnen tegen de zon en een balkon om op te lezen of gelezen te worden. Klaar voor de toekomst.