sneeuw

Nog voor ik mijn gordijnen open deed, voelde ik het: sneeuw. De lucht die door de kier van mijn slaapkamerraam drong rook anders, een frisheid die niet alleen door vrieskou komt. Het uitzicht dat ik vanuit mijn slaapkamer heb is op zo’n sneeuwochtend een Avercamp-schilderij: kleine mensfiguurtjes die krioelen in hun postzegeltuinen of op hun balkons, en op de achtergrond een molen. Sneeuw op de wieken. Het zijn de beste ochtenden, de ochtenden waarop ik niet weet hoe snel ik uit mijn bed moet komen en me moet aankleden. Weer kind.