Europeanen zijn totaal niet voorbereid op rampen. We hebben geen noodpakketten in huis, amper zaklampen, geen vers water, kaarsen en blikken voedsel. Geen EHBO kit, geen alarmsysteem, geen ladder naar het dak. Vanuit Brussel klinkt de oproep: dit moet beter.

Afgelopen week kreeg ik deze boodschap op meerdere manieren om mijn oren. Op Instagram in video-vorm, in de krant, op de radio. En ja, het is waar. Ook wij hebben thuis niets van dat alles. Er liggen wat pleisters in een la en in de auto zit wel een EHBO-doos, geloof ik. Maar daarmee en met 2 blikken kikkererwten en een fles wijn uit de voorraadkast gaan we het niet redden als er een ramp gebeurt.

Kijk naar Spanje, waar afgelopen week een vreselijke waterramp plaatsvond. Maar in 2021 was het nóg dichter bij huis ook al aan de hand in Limburg, België en Duitsland. Hele dorpen werden weggevaagd door het water na hevige regenval. De klimaatverandering zorgt ervoor dat we steeds meer extreem weer kunnen verwachten. Niet alleen droogte in de zomers en hevige regen in het voor- en najaar, maar ook hevige stormwind en zelfs orkanen kunnen binnenkort ons land bereiken. En dan heb ik het nog niet eens over andere soorten rampen, zoals het uitvallen van stroom, één of andere cyberaanval, digitale storing of bomaanslag.

Het klonk altijd als een ver-van-mijn-bed-show. Gelukkig maar. Ik ben opgegroeid in een van de veiligste landen ter wereld, qua klimaat, technologie en internationale omstandigheden. Maar die tijd gaat vrijwel zeker veranderen. Daarom ga ik binnenkort eens kijken wat ik allemaal in huis moet hebben. Er is genoeg online over te vinden, bijvoorbeeld op www.denkvooruit.nl of www.rodekruis.nl. Mocht mijn huis wegspoelen in een watersnoodramp heb ik hier natuurlijk alsnog weinig aan, maar beter een beetje voorbereid dan niet. Want heel eerlijk: waar kunnen wij Nederlanders heen vluchten als hier echt de pleuris uitbreekt? We zijn nu niet bepaald bezig karma-punten te scoren als het gaat om hoe we voor vluchtelingen en migranten zorgen.

Als we niet uitkijken zeggen andere Europese landen of landen verder weg nog: eigen schuld, dikke bult. Jullie wilden geen spreidingswet, geen hulp bieden toen het nodig was. En voor het klimaat en de internationale vrede heeft onze regering zich ook niet bepaald ingezet. Ik sprak op een feest een man die vertelde uit Colombia te komen. Naïef als ik ben, vroeg ik of hij hier heen was gekomen om te studeren. Nee, zei hij: ‘ik was een politieke vluchteling’.

Dat kan ook nog natuurlijk. Geen natuurramp, gebrek aan stroom of vijandelijk buurland als bedreiging, maar je eigen regering die zich tegen je keert. Ook dat voelt niet langer als een ver-van-mijn-bed-show helaas. 10 jaar geleden riep ik nog dat ik het land zou ontvluchten als de PVV aan de macht zou komen. En toen was het nog uit principe. Omdat ik de PVV vooral als een racistische anti-islam partij zag. Inmiddels zie ik dat deze partij nog veel meer zaken bedreigt die mij lief zijn. En dat ook mijn veiligheid op het spel staat. Maar ik weet inmiddels ook dat je echt niet zomaar vertrekt uit het land waar je opgegroeid bent. Dit soort politieke verschuivingen gaan zo subtiel. Jarenlang wordt het steeds een beetje extremer. En ineens hebben we het over het bezuinigen op kunst, cultuur, onderwijs. Over een asielcrisis die er niet is. Grenscontroles. Het beperken van seksuele voorlichting aan kinderen. Het gevaar van ‘woke’.

Een motie van JA21 lid Eerdmans (of Engmans) om een Nationaal Coördinator Wokebestrijding in te stellen, is afgelopen maand gelukkig nog verworpen. Maar dankzij drie extreemrechtse partijen stemde wel bijna 1 derde van de kamer vóór. Inmiddels is er wel een motie aangenomen om gezichtsbedekking te verbieden bij demonstraties. Ook dit komt uit de koker van JA21, samen met de SGP. De overlap van extreemrechts met extreem christelijk en conservatief wordt ook steeds groter en daarmee worden dit soort ideeën genormaliseerd. Maar het is niet normaal. Amnesty International trekt aan de bel en geeft aan dat het demonstratierecht in Nederland onder druk staat.

Hoe overleef ik een politiek vijandig klimaat? Wat zit er in een noodpakket voor deze situatie? Ik denk dat het goed is het één en ander goed te bewaren, op te slaan en goed vast te houden:

  • Betrouwbare journalistiek;
  • Demonstraties, hoe dan ook;
  • Mensenrechten en de grondwet;
  • Mensen om je heen die je kunt vertrouwen;
  • Wetenschappelijke informatie en onderwijs;
  • Hoopgevende boeken, muziek, voorstellingen;
  • Empathie.

Of ik het hiermee volhoud in het Nederland van de komende jaren weet ik niet, maar het lijkt me goed het hier met elkaar over te hebben. Wat is voor jou onmisbaar in deze tijd? Of heb jij al een vluchtroute gepland?



0 reacties

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.