camargue

Ik staar naar een wit vel papier naast het vertrekstaatje van de bus. Lijn 50 (de mijne, uiteraard) is op zaterdag 27 september (dat is vandaag) opgeheven vanwege festiviteiten. Zuid-Europa – het zal ook eens niet. Dan zie ik dat ik niet goed gelezen heb. De buslijn rijdt nog gewoon tot 17 uur, en dat is het nog niet. Opgelucht plof ik neer op het bankje. Nog geen drie minuten later herhaalt de scène zich: een vrouw staart fronsend naar het vel papier en wendt zich dan tot mij. Of ik weet wat voor feest dat dan wel is.