Vanaf de tribune kijk ik naar het podium, waar een schaars geklede vrouw zichzelf in onmogelijke houdingen beweegt in een zwevende hoepel. Een andere vrouw danst de sterren van de hemel in een glitterende outfit waar na een paar minuten steeds minder van overblijft. De meest fantastische acts komen voorbij, de één hilarisch, de ander zwoel en sensueel.
Ik ben niet in een stripclub beland, maar bij een burlesque show. Wist je dat het woord ‘burlesque’ van het Italiaanse woord ‘burla’ komt, wat ‘grap’ betekent? De theatervorm bestond vóór 1920 vooral uit komedie, kostuums en karikaturen. De variété variant van burlesque, met showgirls, striptease en ook theatrale aspecten waarin vooral de vrouwelijkheid gevierd werd, ontstond rond 1920. Het was het ultieme vermaak voor het volk, dat zich zorgen maakte over geld, oorlog en crises. Een beetje zoals wij nu, dus.
Hoofdtooien, galajurken, tepelkwastjes en nepsnorren trekken aan mijn ogen voorbij terwijl ik me onderdompel in de burlesque show met nostalgisch thema. Net als in de sombere jaren ’20 van 100 jaar geleden was het aan de verleidelijke dames (en niet alleen dames) te danken dat de mensen naar het theater kwamen voor een avondje uit. Voor mij was het een ultieme ontsnapping aan de grijze herfstdag, zwaar van slecht nieuws en wereldzorgen.
Voordat ik naar de voorstelling vertrok, deelde ik een video van het burlesque festival op Instagram. Daarin waren korte fragmentjes van de verschillende artiesten te zien. Al snel kreeg ik een melding: “deze video wordt geblokkeerd in sommige landen”. Ik klikte erop en kreeg een lijst van maar liefst 71 landen waarin deze video niet getoond mocht worden. 71 landen waarin dansende vrouwen op een podium als ‘ongewenst’ wordt gezien. En nee, hier was nog geen blote bil in te bekennen! Ik weet natuurlijk dat Instagram de rare regel heeft dat vrouwentepels verboden zijn. Maar blijkbaar ligt de grens in veel landen al bij vrolijk dansende mensen op een podium. In Nederland werd de video gelukkig niet geblokkeerd, dus ik liet het lekker staan.
Ruim twee weken geleden werd de Koerdische Jina (Masha) Amini in Iran vermoord door de religieuze zedenpolitie, omdat ze haar hijab niet op de juiste manier droeg. Sindsdien staat Iran op zijn kop. Vrouwen en bondgenoten protesteren massaal tegen de Islamitische regering die hen al jarenlang onderdrukt. Met gevaar voor eigen leven. En vele mensen over de hele wereld steunen hen. Ze strijden voor vrijheid, voor zelfbeschikking. Dansen in het openbaar, kleding dragen die je wil dragen, abortus plegen, anticonceptie nemen, van seks genieten, verder leren, thuis blijven, een snor laten staan, nee zeggen, in een glitterstring rondhupsen op een podium: wat is hier nou allemaal zo eng aan? Waarom wordt overal ter wereld toch zo hard gewerkt om de zelfbeschikking van vrouwen en LHBTIQ+-mensen te onderdrukken? Het lijkt erop dat ze bang zijn voor wat macht met je doet. Oftewel, voor zichzelf.
Als je vindt dat vrouwen hun haar of hijab mogen dragen zoals zij willen, mogen stemmen, mogen werken, mogen dansen en sjansen, wees dan niet selectief. Want wat is een vrouw? Wie anders dan jijzelf bepaalt of je vrouw bent? In Nederland is dat in eerste instantie degene die jouw geslachtsdelen bekijkt en benoemt, bij je geboorte. Eén blik tussen je beentjes en men voorspelt jouw hele levensloop. En is er eenmaal bepaald dat je een meisje bent, maar je wil later door het leven als een man met een M, of non-binair met een X in je paspoort, dan moet een keuringspsycholoog checken of je wel zeker weet dat je transgender bent.
Daar ging een urenlang debat, verspreid over meerdere dagen, in de Tweede Kamer afgelopen week over. De vernieuwde transwet wil dit proces versimpelen. En de heren en dames van de VVD zijn er nog niet over uit. Komende week moet er gestemd worden. Mag je zelf bepalen wie je bent? Mag je zelf aangeven of je een ‘m’, een ‘v’ of een ‘x’ in je paspoort wil? Het is niet zo ingewikkeld als men doet denken. Ervaringsdeskundigen en zorgverleners geven aan dat de keuringpsycholoog onnodig en schadelijk is voor het transitieproces.
Het gaat om zelfbeschikking en vrijheid. De vrijheid om te zijn wie je bent, te leven zoals je wil, je te kleden zoals je wil. Ook hier staat dat nog onder druk, ook hier hebben streng religieuze en anderszins conservatieve mensen te veel invloed in onze wetgeving. En wat dat betreft zijn we met precies dezelfde strijd bezig als de vrouwen in Iran. Met of zonder hoofddoek, met of zonder ‘V’, met of zonder glitterstring. We zijn pas vrij, als we allemaal vrij zijn.
0 reacties